รูปแบบในการประกาศตัวแปรในภาษา C
การสร้าวตัวแปรขึ้นมาใช้งานจะเรียกว่า การประกาศตัวแปร (Variable Declaration) โดยเขียนคำสั่งให้ถูกต้องตามแบบการประกาศตัวแปร แสดงดังนี้
type variable;
type: ชนิดของตัวแปร
variable: ชื่อของตัวแปร ซึ่งต้องตั้งให้ถูกต้องตามหลักของภาษา C
การเขียนคำสั่งเพื่อประกาศตัวแปร ส่วนใหญ่แล้วจะเขียนไว้ในส่วนหัวของโปรแกรมก่อนฟังก์ชัน main ซึ่งการเขียนไว้ในตำแหน่งดังกล่าว จะทำให้ตัวแปรเหล่านั้นสามารถเรียกใช้จากที่ใดก็ได้ในโปรแกรม ดัง
ตัวอย่าง
หลักการตั้งชื่อตัวแปร
ในการประกาศสร้างตัวแปรต้องมีการกำหนดชื่อ ซึ่งชื่อนั้นไม่ใช่ว่าจะตั้งให้สื่อความหมายถึงข้อมูลที่เก็บอย่างเดียว โดยไม่คำนึงถึงอย่างอื่น เนื่องจากภาษา C มีข้อกำหนดในการตั้งชื่อตัวแปรเอาไว้ แล้วถ้าตั้งชื่อผิดหลักการเหล่านี้ โปรแกรมจะไม่สามารถทำงานได้ หลักการตั้งชื่อตัวแปรในภาษา C แสดงไว้ดังนี้
1. ต้องขึ้นต้นด้วยตัวอักษร A-Z หรือ a-z หรือเครื่องหมาย _(Underscore) เท่านั้น
2. ภายในชื่อตัวแปรสามารถใช้ตัวอักษร A-Z หรือ a-z หรือตัวเลข0-9 หรือเครื่องหมาย _
3. ภายในชื่อห้ามเว้นช่องว่าง หรือใช้สัญลักษณ์นอกเหนือจากข้อ 2
4. ตัวอักษรเล็กหรือใหญ่มีความหมายแตกต่างกัน
5. ห้ามตั้งชื่อซ้ำกับคำสงวน (Reserved Word) ดังนี้
ตัวแปรสำหรับข้อความ
ในภาษา C ไม่มีการกำหนดชนิดของตัวแปรสำหรับข้อความโดยตรง แต่จะใช้การกำหนดชนิดของตัวแปรอักขระ (char) ร่วมกับการกำหนดขนาดแทน และจะเรียกตัวแปรสำหรับเก้บข้อความว่า ตัวแปรสตริง (string) รูปแบบการประกาศตัวแปรสตริงแสดงได้ดังนี้
char[n] variable;
n : ขนาดของข้อความ หรือจำนวนอักขระในข้อความ
variable : ชื่อตัวแปร
ตัวอย่าง
Char[10] name; –> สร้างตัวแปรชื่อว่า name เพื่อเก็บข้อความที่มีความยาว 9 อักขระ (ที่เหลือ 9 อักขระเนื่องจากต้องเก็บที่ไว้ให้ตำแหน่งสุดท้ายคือ \0)
วิธีการกำหนดข้อความให้ตรงกับตัวแปรที่สร้างขึ้นสามารถทำได้หลายแบบ โดยอาจจะกำหนดข้อความทั้งหมดไว้ภายในเครื่อง “ ”
ตัวอย่าง
char[11] name = “jeeraphong”;
หรือถ้าต้องการกำหนดแบบเป็นอักขระก็สามารถทำได้ โดยแต่ละอักขระจะต้องเขียนภายในเครื่องหมาย ‘ ’ มีคั่นระหว่างกลางด้วย , และตัวสุดท้ายต้องเป็น \0
ตัวอย่าง
char[11] name = {‘j’,’e’,’e’,’r’,’a’,’p’,’h’,’o’,’n’,’g’,’\0’};
ถ้าไม่กำหนดขนาดของตัวแปรที่จะสร้างขึ้น ตัวแปลภาษาซีจะกำหนดให้เอง โดยมีขนาดของตัวแปรเท่ากับจำนวนอักขระในข้อความและบวกตำแหน่งของ \0 อีก 1 ตำแหน่ง
ตัวอย่าง
char[ ] name = “jeeraphong”; –> ตัวแปลภาษาจะกำหนดขนาดอักขระให้จำนวน 11 ตัว
อ้างอิง
Rungrote, “ตัวแปรในภาษาซี”, https://sites.google.com/site/krurote/kar-kheiyn-porkaerm-phasa-si/ray-laxeiyd-menu-phasa-si/tawpaer-ni-phasa-si
